Nieuws

Terug

Verzameldrift door NAH. Het verhaal van Gerhard Broekhuis.

Verzameldrift door NAH. Het verhaal van Gerhard Broekhuis. 

In de serie ‘Het verhaal van…’ vertellen we het (levens)verhaal van iemand met NAH.

 

Gerhard Broekhuis (46) kreeg als 21-jarige jongeman een ernstig motorongeluk,met niet-aangeboren hersenletsel als gevolg. Hij hield altijd al van verzamelen, maar die drang is door zijn NAH veel sterker geworden. 

Je kunt het gerust verzameldrift noemen, een benaming waar Gerhard het mee eens is.



Verzameldrift door NAH. Het verhaal van Gerhard Broekhuis.

In de serie ‘Het verhaal van…’ vertellen we het (levens)verhaal van iemand met NAH.

 

Gerhard Broekhuis (46) kreeg als 21-jarige jongeman een ernstig motorongeluk,met niet-aangeboren hersenletsel als gevolg. Hij hield altijd al van verzamelen, maar die drang is door zijn NAH veel sterker geworden.

Je kunt het gerust verzameldrift noemen, een benaming waar Gerhard het mee eens is.

 

Wat is er gebeurd, wat zijn de gevolgen en hoe gaat deze persoon er mee om?
Gerhard studeerde aan de middelbare detailhandelschool, het eindexamen kwam eraan. Hij ging altijd op de motor vanuit zijn toenmalige woonplaats Apeldoorn naar de school in Deventer.
Op een kwade dag, op de terugweg van school, botste hij frontaal met zijn motor op een vrachtauto. “Ik lag twaalf dagen in een diepe coma en heb uiteindelijk tien weken in het ziekenhuis
gelegen. Daarna ben ik naar een revalidatiecentrum gegaan, waar ik onder meer weer heb leren lopen en praten. Mijn korte-termijngeheugen was ook slecht, maar dat is in de loop
van de tijd wat beter geworden en vooral ook hanteerbaarder.”


Ondanks de zware tegenslag bleef Gerhard ambitieus. Hij wilde graag zijn opleiding afronden met een examen, maar hij kwam erachter dat
dit niet ging. Een vertraagde informatieverwerking als gevolg van zijn NAH was één van de oorzaken. Omdat Gerhard een doorzetter is,
en misschien ook wel een beetje omdat hij uit een familie komt met goede banen, heeft hij in de jaren daarna enorm zijn best gedaan om een passende baan te vinden.

“Ik heb me laten omscholen bij het toenmalige Werkenrode, nu Pluryn. Ik heb stages gelopen en greep iedere kans om op plekken aan de slag te komen die
me aanspraken. Ik heb veel verschillende banen gehad. En liep uiteindelijk toch vast.”


Kleinste details
Ook in Gerhard’s privéleven ondervond hij tegenslag, onder meer door een langdurige relatie die stukliep. Het werd allemaal te veel. Gerhard
kwam in een neerwaartse spiraal, met psychiatrische problematiek als gevolg. Hij moest het zelfstandig wonen opgeven en ging naar een
beschermde woonvorm, waar hij nu nog woont. Stapje voor stapje probeert hij nu zijn leven weer op te bouwen.
Als Gerhard over zijn leven vertelt, voor en na zijn ongeluk, is het verrassend hoe goed hij zich alles weet te herinneren tot in de kleinste details.
Bijvoorbeeld ook getallen, bedragen, namen van personen en dergelijke. “Ik wist vroeger zelfs veel kentekens uit mijn hoofd. Een aantal weet ik nu nog.”
Is Gerhard een man van het detail? “Ik denk het wel. Als ik vertel, word ik meestal al gauw breedsprakig en haal ik er allerlei details bij. Gelukkig heb ik een training gehad om de signalen van
mijn luisteraars op te vangen, om te weten dat ze ongeduldig worden.”


Extern geheugen
Al voor zijn hersenletsel hield Gerhard van verzamelen en dingen bijhouden, bijvoorbeeld dagboeken. Maar die verzameldrift is vele malen
sterker geworden na zijn NAH. Wat verzamelt hij momenteel zoal? “Bijvoorbeeld krantenartikelen van belangrijke gebeurtenissen, autoboeken,
cd’s en dvd’s. Op mijn kamer heb ik maar beperkte ruimte. Daarom heb ik een opslag gehuurd waar ik nog meer spullen heb. Mijn spullen liggen op diverse plekken opgeslagen.”
Gerhard wijt zijn verzameldrift deels aan zijn geheugenprobleem. “Het bewaren van die spullen voelt voor mij als een ‘extern geheugen’.
Het helpt mij om dingen beter te onthouden.
Tegelijk voelt het ook als bewaren van, zoals ik het noem, bewijsmateriaal. Zo bewaar ik al mijn administratie, want misschien heb ik het ooit nodig om iets aan te tonen. Ook in mijn computer
bewaar ik veel.”
Je zou kunnen zeggen dat Gerhard’s verzameldrift vooral bedoeld is om op toekomstige dingen voorbereid te zijn. “Misschien is dat wel zo. Ik heb ook nog kleren liggen die ik niet meer pas
omdat ik wat zwaarder ben geworden. Ik hoop dat ik weer afval en dan heb ik alvast kleren die me dan passen.”
Zo zijn er meer voorbeelden van toekomstgerichtheid: “Ik verzamel nu gegevens voor een boek dat ik wil schrijven als ik 50 ben en 29 jaar NAH heb. En ik wil graag de opleiding voor
ervaringsdeskundige doen.”


Kop en schotel
“Naast dit alles vind ik verzamelen ook gewoon een leuk tijdverdrijf”, merkt Gerhard op. Soms gaan er wel spullen de deur uit, maar dat gaat heel bewust. Gerhard geeft een voorbeeld. “Op een gegeven moment had ik te veel koppen en schotels. Die heb ik toen stuk voor stuk weggegeven aan medebewoners. Dat voelt fijner dan het naar de kringloop te brengen. Het leuke was
dat ik later bij een bezoek aan een medebewoner koffie kreeg in mijn eigen kop en schotel.”

 

Met dank aan Zozijn Op Pad voor het mogen plaatsen van dit verhaal. 

 

Verzameldrift door NAH. Het verhaal van Gerhard Broekhuis.