Nieuws over hersenletsel

Terug

Sporten ondanks hersenletsel: Roemer Pricker leeft op door rugby.

Roemer Pricker is pas 16 jaar en al een bekende Pickwick Player. Rugby is zijn lust en zijn leven en daar vertelt hij over in een filmpje dat zijn moeder maakte en dat door Rugby Nederland werd gedeeld. Het is inmiddels meer dan 50.000 keer bekeken en leverde zelfs een reportage op in het blad Legacy.

Roemer bezoekt overdag de Daniel de Brouwerschool in Wilp. ,,Ik zit een beetje anders in elkaar dan anderen. Voor ik één jaar was heb ik vier herseninfarcten gehad door een ziekte. Ik ben rugby gaan doen toen mijn vader coach werd van de Colts bij de Pickwick Players. Ik ging vaak mee om te kijken. Op een bepaald moment vroeg het team of ik het volgende seizoen mee wilde trainen. Ik ben toen in de zomermaanden crossfit gaan doen omdat ik sterker wilde worden. Samen met mijn vader en broer Bauke (14) die nu ook bij rugby zit. Wij praten vaak over rugby over de wedstrijden en situaties. Ik ga twee keer in de week naar de rugbytraining en ik train twee keer per week crossfit. Als ik moet kiezen voor rugby of school, kies ik voor rugby. Ik steek er veel energie in maar ik krijg er ook veel energie van", zegt hij met een glunderend gezicht.

Wereldsportfederatie World Rugby stelt dat rugby een inclusieve sport is waaraan iedereen mee mag doen, ongeacht afkomst, vorm, maat, taal, seksuele voorkeur, kleur, religie of anders. Ze heeft het expliciet in haar reglementen opgenomen. Dat rugby een inclusieve sport is, houdt in dat, er geen aparte G-teams zijn zoals bij voetbal of hockey. Bij rugby is er voor iedereen een plekje.

Waardevol

Ries Langeslag was vorig jaar trainer/coach van Roemer en stelt in het magazine Legacy dat Roemer als Tightheadprop heel waardevol is voor zijn team. ,,Soms heeft hij iets meer aandacht nodig. Verder merk je niet veel aan hem. Af en toe moet hij iets wat wordt uitgelegd eerst in de uitvoering zien en dan begrijpt hij het. Roemer maakt een ontwikkeling door waarbij hij steeds beter speelt. Hij wordt steeds zekerder van zichzelf en dat leidt tot meer spelplezier omdat hij met de groep meedraait. Hij is fanatiek en toont mega veel inzet. Hij staat eerder in de basis dan iemand die heel goed is maar niet op trainen komt."

Roemer is blij met zijn positie op het veld. ,,Ik sta op de eerste rij als prop. Ik ben niet zo goed in tackelen en dat hoeft ook niet als je op deze plek staat. Je staat tussen twee hoofden in, de mooiste positie! De zwaarste jongens staan voorin."

Samenspelen

Zijn broer Bouke kiest liever voor de tweede of derde rij. Vader Kees speelt ook nog steeds bij de Amsterdamse club Ascrum waar hij als student lid van werd. ,,Rugby is voor mij heel belangrijk. Heerlijk om dat nu met mijn zoons te kunnen delen, samenspelen, ondanks de beperkingen." De jongens gaan vaak mee als hun vader moet rugbyen. ,,Toen ze een keer naar een oude mannen wedstrijd van mij stonden te kijken werden ze gevraagd om mee te doen. De jongens hadden de dag van hun leven!"

Geschreven door Gerreke van den Bosch.

 

Sporten ondanks hersenletsel: Roemer Pricker leeft op door rugby.