In Medisch Contact lazen wij het artikel ‘Bundel de krachten voor patiënten met niet-aangeboren hersenletsel. Met een multidisciplinaire aanpak de ondoelmatigheid te lijf’. De auteurs zijn Willemijn van Erp, Anne Visser-Meily, Monique Lindhout en Jan-Willem Meijer.
De behandeling van patiënten met niet-aangeboren hersenletsel is versnipperd. Het zou voor deze patiënten veel beter zijn als de betrokken artsen; revalidatieartsen, specialisten ouderengeneeskunde en neurologen, hun aanbod integreren.
Revalidatie bij patiënten met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) verbetert de functionele uitkomsten en is kosteneffectief – dat wordt internationaal erkend. In Nederland wordt revalidatie bij NAH aangeboden vanuit de medisch-specialistische revalidatie onder leiding van de revalidatiearts en vanuit de geriatrische revalidatie onder leiding van de specialist ouderengeneeskunde. Het betreft dus twee verschillende specialismen en sectoren, met verschillende expertises, faciliteiten en bekostiging. Samenwerking beperkt zich grotendeels tot consulentschappen.
Echter, hulpvragen en revalidatiebehoeften van mensen met NAH passen niet altijd binnen de kaders van medisch-specialistische of geriatrische revalidatie. De variëteit aan zorgbehoeften past niet binnen de bestaande, gescheiden paden.
Gecombineerde triage helpt om beter te kunnen bepalen bij welke vorm van revalidatie iemand gebaat is. Omdat dat ontbreekt, biedt het huidige systeem ongelijke kansen aan patiënten.
De schotten tussen organisaties en specialismen leiden tot patiënten die tussen wal en schip vallen, tot inefficiënte inzet van expertises en faciliteiten, en tot ondoelmatige zorg.
Ge-enquêteerde respondenten pleiten voor meer samenwerking tussen specialisten ouderengeneeskunde en revalidatieartsen: ‘ontschotting is hard nodig!’ Gezamenlijk optrekken versterkt en vergroot de expertise en de faciliteiten, en zorgt voor een meer doelmatige inzet van middelen.
De auteurs pleiten voor het weghalen van de schotten en het opheffen van lacunes bij NAH: een overkoepelende zorgbundel waarbinnen alle expertise beschikbaar is vanuit een integraal aanbod van medisch-specialistische en geriatrische revalidatie. Zo kan een individueel programma worden samengesteld vanuit beide expertises op drie assen die de behoefte van een patiënt weergeven: 1. complexiteit van de revalidatievraag, 2. medische complexiteit en 3. vereiste behandelintensiteit. Ook biedt dit de mogelijkheid voor verlengde triage en uitgestelde revalidatie. Kortom, een patiëntgericht aanbod waarin elke patiënt de mogelijkheid heeft om zelfstandigheid en participatie te vergroten. En, in Nederland zijn alle ingrediënten aanwezig om patiënten met niet-aangeboren hersenletsel een passende, op herstel gerichte behandeling te bieden. Tijd om krachten te bundelen en patiëntgericht te gaan werken!
Lees ook het artikel ‘Revalidatie bij ernstig niet-aangeboren hersenletsel: samen beter, beter samen’ van de auteurs Willemijn van Erp, Jan-Willem Meijer, Ellen Vreeburg, Paulien Goossens, Irene Leijten en Anne Visser-Meily in het Tijdschrift voor Ouderengeneeskunde. ‘De verantwoordelijkheid om alle patiënten met ernstig NAH passende revalidatie te bieden kan door onze specialismen gezamenlijk zeker gedragen worden. De specialisten ouderengeneeskunde en revalidatieartsen die hun ervaringen deelden in de enquête toonden zich in de commentaarsectie zeer bereid tot reflectie en wederzijdse samenwerking. Met dit artikel hopen we die constructieve houding te bestendigen en verder te helpen ontwikkelen, door in de spiegel te kijken en van elkaar te leren.’. Het artikel ‘Revalidatie bij ernstig niet-aangeboren hersenletsel: samen beter, beter samen’ lees je op de website van Verenso.
