Zo’n vijf jaar geleden kreeg leraar Andy Williamson, een Engelsman in België, een beroerte. Het hersenletsel gaf hem onder meer een visuele beperking. Hij ging schrijven. Dit schrijft hij erover: “In het begin had ik twee redenen om te schrijven. Ik probeerde voor mijzelf uit te puzzelen wat er met mij was gebeurd, en ik wilde ook aan mijn familie en vrienden duidelijk maken dat ik nog altijd mezelf ben. Elke hersenletsel heeft andere gevolgen. Verwacht dus niet dat je alles gaat herkennen. Maar sommige dingen blijven toch herkenbaar voor iedereen, net zoals de nood aan steun en begrip van familie, vrienden en lotgenoten. Vandaar dit blog. Ik hoop dat je er iets aan hebt”. Hij blogt dus over zijn leven met een visuele beperking en NAH. Een leven waarin schrijven, fotografie en geleidehond Nino belangrijk zijn voor Andy. Hier ga je naar zijn blog. Dit blogt hij over hulphond Nino.
