In deze blog gaat het over een bijzonder soort verjaardag: haar derde om precies te zijn. Marijke blikt terug op haar hersenbloeding van drie jaar geleden
Vandaag, zaterdag dertien oktober 2018, vier ik mijn derde verjaardag.
Op die dag, drie jaar geleden, heb ik een hersenbloeding gekregen. Mijn leven én dat van de mensen om mij heen -vooral van mijn partner en mijn zoon- zijn behoorlijk veranderd.
Na het tweede jaar na mijn hersenbloeding heeft het UWV vastgesteld dat ik niet meer kan werken en sindsdien een IVA-uitkering ontvang.
Meestal ben ik wel positief; steeds maar opnieuw proberen, leren, verbeteren, helpen …… steeds weer opnieuw boven water komen en blijven …… Dit derde jaar is het weer moeilijker: de goede woorden vinden, het kijken en nieuwe puntbloedinkjes en de “waarschijnlijkheidsdiagnose CAA” en wat dat betekent ….. Daar word ik -en de anderen- niet vrolijk van ….. Maar ja, nog altijd weet ik niet óf en zo já, wanneer het echt mis gaat. Ik ben wel lid geworden van de NVVE in de hoop mijn eigen regie te kunnen behouden.
Maar 13 oktober 2018 is om meerdere redenen een bijzondere dag! Om te beginnen: een zomerdag midden in de herfst ….. een ijsje van geitenmelk van boerderij ’t Geertje
Maar het belangrijkste is toch dat ik/we niet alleen ben/zijn en dat ik/we er nog samen ben/zijn. Samen met Alfred genieten en van elkaar houden. Elke dag opnieuw …. nu! …..
….. en proberen dit niet te vergeten
