Met de kennisbouwstenen heb je in kaart over welke algemene en specifieke kennis wijkteams en -netwerken moeten beschikken.
Zo is helder welke kennis wordt gemist en wanneer een specialist moet worden ingezet.
Ook bieden de kennisbouwstenen ondersteuning bij plannen voor scholing of deskundigheidsbevordering en bevatten ze verwijzingen naar relevante bronnen en hulpmiddelen.
In Nederland hebben naar schatting 650.000 mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) te maken.
De definitie van NAH is: afwijking of beschadiging van de hersenen die na de geboorte
door ziekte of andere oorzaken, zoals door een klap op het hoofd, is ontstaan. Dit heeft
grote gevolgen voor de manier waarop de getroffene en zijn naasten hun leven leiden,
mede doordat er onzichtbare gevolgen kunnen optreden. Bij NAH is er sprake van een
‘breuk in de levenslijn’. Het levenspatroon verandert, zoals de relaties, het werk en de
verwachtingen voor de toekomst.
NAH kan verschillende oorzaken hebben. Zo wordt er onderscheid gemaakt tussen
traumatisch (bijvoorbeeld een ongeval) en niet-traumatisch letsel. Bij niet-traumatisch
letsel kan het bijvoorbeeld gaan om een cerebrovasculair accident (CVA); een beroerte.
Mensen met NAH kunnen problemen hebben op uiteenlopende gebieden: op zintuiglijk,
motorisch, cognitief en/of psychologisch (gedrag, emoties, verandering van
persoonlijkheid) vlak. De specifieke gevolgen verschillen van persoon tot persoon. Dat
heeft te maken met de plaats van het letsel, de ernst van de beschadiging en de leeftijd
waarop het letsel is ontstaan. Je kunt hersenletsel herkennen aan een zevental signalen.
Voorbeelden hiervan zijn het ontbreken van inzicht in de eigen grenzen, veranderingen in
de zintuigen en het vastlopen in bekende situaties. De gevolgen van een NAH kunnen
invloed hebben op zowel de leefomgeving als de participatie in de samenleving. Mensen
met een NAH vragen om persoonlijke en passende begeleiding op meerdere
levensdomeinen.
