Nieuws over hersenletsel

Terug

Leven met hersenletsel. Verhaal van Kaj.

Door niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is Kaj anders dan anderen.

Dit heeft hij lange tijd niet willen weten, tot hij zijn letsel leerde accepteren.

Nu is het tijd voor een volgende stap: bekendheid geven aan NAH.



Kaj van Diemen (24) oogt als een gezonde jongen, maar schijn bedriegt.

Hij heeft niet-aangeboren hersenletsel (NAH) ten gevolge van een hersenbloeding toen zijn moeder zwanger was.

Als drie weken oude baby kreeg hij een waterhoofd, werd onderzocht en artsen ontdekten zijn letsel. Het gevolg is een leven dat zich kenmerkt door meerdere keren vallen en altijd één keer meer opstaan.

 

Kaj toont doorzettingsvermogen en wilskracht en wenst meer bekendheid voor NAH, zodat mensen weten wat het is en waar rekening mee te houden.

Het verschil tussen niet-aangeboren en aangeboren hersenletsel ligt in de oorzaak ervan.

Kaj kreeg een hersenbloeding vóór zijn geboorte; toch is het geen aangeboren letsel, want dat ontstaat ten gevolge van afwijkingen in het DNA of erfelijke factoren.

 

Kaj weet maar weinig over zijn jonge jaren. ,,Ik bezocht vaak het ziekenhuis en was daarom veel weg van school.

Contact maken met leeftijdgenoten werd daardoor moeilijk. Ik verzweeg mijn letsel en probeerde zo normaal mogelijk mee te komen, maar zonder succes."

Daarbij werd Kaj door zijn letsel inflexibel en ongeduldig. Eigenschappen die niet hielpen in relaties.

Wat Kaj ervoer als een grote teleurstelling was dat hij geen universitaire studie kon volgen.

Het weerhield hem er niet van om alles op alles te zetten en de opleiding Leisure & Events op MBO 3 niveau te halen, waarbij hij de eerste twee jaar in één jaar afrondde.

Vervolgens werkte hij in een bedrijfsrestaurant en bij McDonald's. De werkomstandigheden bleken te chaotisch en druk te zijn voor hem.

Waar gezonde mensen onbewust overbodige herrie en onrust wegfilteren of negeren, komt bij hem alles ongefilterd binnen.

Naast het werk stortte Kaj zich op fitness en hardlopen. Prestatiegericht als hij is, vroeg hij meer van zichzelf dan hij eigenlijk aan kon.

Dit doorzetten en het verzwijgen van zijn beperkingen tegenover anderen had een keerzijde en leidde tot een burn-out.

 

Kaj ontmoette Lisette van Kesteren, toegepast psycholoog en hardloop- en runningtherapeut bij Loopsportcentrum Houten.

Haar begeleiding ervaart hij tot op de dag van vandaag als enorme steun. Hij krijgt beter inzicht in NAH door het bespreken van de uitdagingen waar hij tegenaan loopt.

Zij geeft hem handvatten waardoor hij zijn letsel beter accepteert.

Door Lisette kwam Kaj in contact met de afdeling Neuropsychiatrie Vesalius van Altrecht. Hier ontmoette hij lotgenoten en ontdekte niet de enige te zijn.

Hij maakte er vrienden. ,,We kunnen elkaar helpen, want we herkennen elkaars valkuilen."

Na deze periode van groei kreeg Kaj via het Sociaal Team de kans om te re-integreren door middel van een werk leertraject bij Fort Werk aan de Korte Uitweg in Tull en't Waal.

,,Ik werk nu in de keuken, bij de bediening en in de schoonmaak. Ik ben manusje van alles."

 

Kaj wil nu zijn hobby's, bakken van zoete en hartige gerechten en sport, gebruiken om NAH bekender te maken.

Hij loopt halve marathons (21,1 km) en traint elke week om volgend jaar langere afstanden en wedstrijden te lopen.

Zijn einddoel is de hele marathon in 2020. ,,Hierin samenwerken met andere lotgenoten en de Hersenstichting lijkt me fantastisch. Samen sta je sterker."

Kaj loopt tegen beperkingen op. ,,Ik heb meer hersteltijd nodig na inspanning en door mijn spastische rechter lichaamshelft ben ik wat onhandig.

Ik moet geduld hebben met mezelf, wat niet mijn sterkste kant is. Grote evenementen overzie ik niet door teveel prikkels. Zoeken naar rust en ruimte is de rode draad in mijn leven.

Ik zal altijd rekening moeten houden dat ik niet te veel van mezelf vraag."

 

Kaj wil graag werken op een leer werktraject in de richting van sport of met klein of groot vee.

,,Ik rijd paard in Schalkwijk en help elke vrijdag een uur met het verzorgen van paarden. Zo leer ik omgaan met paarden en andere mensen.

Dat vind ik fijn. Nu nog NAH bekend maken."

Dit artikel is zijn eerste stap.

Leven met hersenletsel. Verhaal van Kaj.