Steun kinderen van ouders met Niet Aangeboren Hersenletsel
De opbrengst van deze Kunstveiling gaat naar deze kinderen waarvan een ouder hersenletsel heeft. Met dit geld kunnen we de kinderen extra begeleiding bieden, ontlast worden of een leuke dag zonder zorgen bieden
De kunstveiling is zaterdag 17 november 2018 van 14.00-17.00 uur
De door het koeknuffelen bekend geworden Marente Bouman (60) uit Klarenbeek liep in 2013 bij een motorongeluk Niet-Aangeboren Hersenletstel op. Twee van haar vier dochters, Inka en Karlijn, over de vijf heftige jaren die volgde
Wanneer u halverwege dit verhaal bent, zult u het niet geloven. Maar het krijgt echt een happy end. Eerst moeten we echter terug naar 2013. Het gaat de familie Hupkes dan voor de wind. Vader Jaap, moeder Marente en hun dochters Lizet (nu 34), Inka (33), Karlijn (30) en Mirre (28) bestieren samen een goedlopende melkveehouderij en zorgboerderij. Het door hen bedachte koeknuffelen is zelfs een landelijke hit. Ze vormen het schoolvoorbeeld van een gelukkig gezin.
Botbreuken
Op een zonnige zondag in mei verandert dat als donderslag bij heldere hemel. Marente krijgt een ernstig motorongeluk. Hoewel ze met diverse botbreuken flink in de kreukels ligt, komt de echte schade pas later aan het licht. Doordat ze ook Niet Aangeboren Hersenletstel (NAH) oploopt, transformeert ze in een compleet ander mens.
Dochter Inka heeft dat van het meest nabij meegemaakt. ,,Toen het ongeluk gebeurde was ik voor een jaar naar Australië. Ik ben drie maanden eerder terug gekomen en heb die periode voor mijn moeder gezorgd. Ze had veel last van prikkels als geluid en licht. Alleen wilde ze daar niet aan toegeven. Ze was ontoerekeningsvatbaar. Af en toe flipte ze de pan uit. Heel heftig! Maar voor de buitenwacht kon ze doen alsof er niets aan de hand was. Mensen adviseerden me om de hulp aan professionals over te laten. Tegelijkertijd werd ik heel erg geclaimd door mijn moeder.’’
Manipuleren
Het gaat van kwaad tot erger. Zo wil Marente heel graag op reis. Omdat haar dochters dat zeer onverstandig achten, weten ze steevast een stokje voor die trips te steken. Tot begin 2014. ,,Om ons te bedanken voor alles, nodigde mama ons uit voor een etentje. Maar in werkelijkheid vroeg ze ons om toestemming om naar Lanzarote te gaan. Ze was dus ook manipulatief. Het lukte ons nu niet om haar tegen te houden’’, vertelt Karlijn.
Het nare voorgevoel komt uit. Op het Spaanse eiland gaat het helemaal mis. ,,Kijk’’, zegt Karlijn, terwijl ze op haar telefoon een foto tevoorschijn tovert. ,,Hier poseert mama als een boom. Ze is daar in een psychose geraakt. Bovendien raakte ze letterlijk alles kwijt, waaronder haar mobiel. We hebben ons vreselijke zorgen gemaakt. Uiteindelijk zijn we haar via het hotel op het spoor gekomen. We stonden op het vliegveld te wachten en wisten niet eens of ze in het vliegtuig zat. Bizar gewoon.’’
Superintelligent
Eenmaal thuis ontkomt Marente niet aan een opname. Ook geen succes volgens haar dochters. ,,Mama is superintelligent en leidde iedereen om de tuin. Ook de specialisten was ze te slim af. Net als onze oma. Die heeft haar mee naar huis genomen. Maar ook zij kwam er al snel achter dat mama een spel speelde. Pas toen ze later in Wolfheze werd opgenomen is het de goede kant opgegaan. Zij zijn ze gespecialiseerd in Niet Aangeboren Hersenletsel. Ze leerde daar haar situatie accepteren en de medicatie sloeg aan’’, zegt Inka, met wie het in die tijd zelf juist bergafwaarts gaat. ,,Toen mama werd opgenomen, ben ik ingestort.’’
Partner
Grote vraag is natuurlijk waar vader Jaap in dit verhaal is gebleven. ,,Onze ouders waren echt perfecte samenwerkingspartners. Ons sterke gezin leek ook niet kapot te kunnen. Maar na het ongeluk stootte mijn moeder mijn vader af. ‘Ga jij maar verder’, zei ze. Ze stimuleerde hem ook om een nieuwe partner te zoeken. Die heeft hij gelukkig gevonden. Mama trouwens ook’’, vertelt Karlijn.
Duizendpoot
Haar eigen relatie met haar moeder is beetje bij beetje ook weer beter geworden. ,,Ik ben opnieuw kennis aan het maken met mijn moeder. Mensen die haar nu voor het eerst ontmoeten, vinden haar een duizendpoot. Maar ze schakelt veel minder snel dan vroeger. Toen was ze bij wijze van spreken een tienduizendpoot. Maar ze is een stuk rustiger geworden. Bovendien staat ze nu altijd voor ons klaar. Als ik voorheen met iets zat, moest ik dat in de agenda zetten... Dit verhaal heeft dus een happy end. We hebben er een leukere moeder voor terug gekregen.’’
Geluk
Hoewel Inka daar net zo over denkt en het neigt naar ‘eind goed, al goed’ vragen de zussen toch aandacht voor de veiling die hun moeder op 17 november van 14.00 uur in het MFC in Klarenbeek houdt. De opbrengst van de door haar geschilderde kunstwerken gaat namelijk naar een project voor kinderen van ouders met NAH. ,,Het is erg belangrijk dat daar aandacht voor komt. Als de hulpverlening eerder en beter op gang was gekomen, hadden wij geen strijd tegen mama hoeven voeren. En dan hebben wij nog heel veel geluk gehad dat we met z’n vieren zijn. Er zijn ook kinderen die er helemaal alleen voor staan.’’
Losgeslagen
Marente Bouman herkent zich in het beeld dat haar dochters Inka en Karlijn schetsen. ,,Ik heb ook het gevoel dat ik nu een leukere moeder ben. Als Marente 2.0 heb ik meer contact met de kids dan ooit tevoren.’’
,,Ik was altijd gewend om vele ballen in de lucht te houden. Na die klap had ik het idee dat te moeten volhouden. Doordat het één grote chaos in mijn hoofd was, ging dat niet. Ik wilde rust in mijn hoofd en had het gevoel dat ik weg moest. Nadat ik al diverse keren was tegengehouden, ben ik uiteindelijk wel op Lanzarote beland. Daar raakte ik in een soort psychose. Ik had ook de hele tijd het gevoel dat overal afluisterapparatuur hing. Man, man, man, de realiteit was echt ver te zoeken.’’
,,Ik was losgeslagen en ook onredelijk naar mijn toenmalige man en de kinderen. Ze zorgden heel goed voor me, terwijl ik vond dat ze veel te weinig deden. Of ik me daar schuldig over voel? In periodes heb ik dat wel gehad. Maar uiteindelijk overheerst de dankbaarheid dat we het gered hebben met z’n allen. Daar heb ik mijn ex-man en de kinderen ook voor bedankt.’’
,,Vooral voor Inka was het pittig. Ik denk dat zij onvoldoende is begeleid in die tijd. Daarom maak ik me ook zo hard voor dit project. Gelukkig hadden wij de componenten in huis om het tot een goed einde te brengen. Maar dat is lang niet iedereen gegeven.’’
Meer informatie over de veiling is op www.nahveiling.nl te vinden
Deze veiling is in het leven geroepen door twee oorzaken. Mijn hersenletsel en het vele werk dat ik gemaakt heb na mijn ongeval.
Door het hersenletsel ben ik veranderd en dit is zeer ingrijpend geweest binnen het gezin. Er was behoefte naar uitleg van de verandering. Mijn rol binnen het gezin was vaak de bemiddelaar, steunpilaar en ontwikkelaar van activiteiten. Deze rol kon ik door mijn hersenletsel niet meer vervullen.
Ik hoor om me heen dat iedereen met hersenletsel met dit gegeven te maken krijgt. Men verandert door hersenletsel. De kinderen van ouders met hersenletsel zijn hun vertrouwde ouder kwijt. Dit is voor jonge kinderen zeer ingrijpend. Soms nemen de kinderen de rol over van de ouder of verliezen zij hun eigen sociale wereld, stoppen met opleiding of vereenzamen.
De opbrengst van deze Kunstveiling gaat naar deze kinderen waarvan een ouder hersenletsel heeft. Met dit geld kunnen we de kinderen extra begeleiding bieden, ontlast worden of een leuke dag zonder zorgen bieden.”
Marente Bouman
