Vier jaar geleden werd Mandy (24) aangereden door een auto, op een zebrapad voor haar school. Ze volgde op dat moment een opleiding tot Verzorgende IG. Vijf dagen lag ze in coma. Nu, vier jaar later, woont Mandy op zichzelf, in Winschoten. Ze staat op het punt 11 kilometer hard te lopen in Rotterdam, is aan het trainen voor een halve marathon en hoopt binnenkort haar autorijbewijs te halen. “Er is me verteld dat ik een ongeluk heb gehad, ik weet daar zelf niks meer van. In Beatrixoord heb ik gerevalideerd, ik liep toen met een rollator. Na ongeveer anderhalve maand mocht ik naar huis en op een gegeven moment ben ik zelfs weer gestart met mijn opleiding. Het leek allemaal goed te gaan, maar na een tijdje merkte ik dat het toch te veel was. Ik besloot te switchen naar de opleiding Helpende, maar ook daarmee moest ik uiteindelijk stoppen.”
Dat Mandy moest stoppen, had te maken met overprikkeling, vermoeidheid en vertraagde informatieverwerking. Dit speelde haar mentaal parten. Wat niet hielp was dat ze op dat moment nog niet inzag – en ook niet kon accepteren – dat het volgen van een opleiding er voor haar niet inzat. “Het lukte me vaak niet om dingen af te maken. Mensen wassen, dat ging wel goed. Maar vooral met de kleine dingen had ik moeite, zoals het zetten van thee. Daar liep ik dan bij weg. Dat ik moest stoppen met school voelde erg als falen. Ook al kon ik er niks aan doen.” Lees het door Hilde Groen geschreven verhaal op de website van ’s Heeren Loo.
