“Ik loop even de drogist in.” Terwijl mijn vrouw de drogist in het Duitse Kleve binnen loopt, ga ik op een bankje zitten. Het is een prettig plekje. Ik hoor heel duidelijk een fontein en voel de warme zon op deze mooie zomerdag. Ik probeer ervan te genieten.
“Bist du Blind?” Vraagt er iemand naast me. Zonder het te weten ben ik naast iemand gaan zitten. “Zo goed als, ik zie nog contouren, maar ik kan u niet zien.” “Dat lijkt me niet gemakkelijk” antwoordt hij. “Woont u hier in Kleve?”. “Min of meer, ik kom eigenlijk uit Lindau in Beieren.” “Daar ben ik wel eens geweest. Prachtige stad aan der Bodensee.”
“Niet voor mij” mompelt hij. “Ik ben alles verloren. Mijn dochter is daar plotseling overleden en ik ben nu helemaal alleen. Ben gaan zwerven gaan drinken en aan het zoeken”. Ik besef me dat ik naast een zwerver ben gaan zitten. Opmerkelijk, dat had ik met zicht waarschijnlijk niet gedaan. Min of meer onbewust was ik waarschijnlijk op een ander bankje gaan zitten. Lees de hele blog op de website van Visio.