Er vindt een multidisciplinair overleg plaats met de persoonlijk begeleider van Cas, zijn broer en tevens mentor van Cas, de orthopedagoog en arts voor mensen met een verstandelijke beperking. Voorafgaand aan het overleg is de neuroloog geraadpleegd om de risico’s gekoppeld aan de epilepsie af te wegen. Ook heeft de persoonlijk begeleider vooraf met Cas doorgesproken wat precies zijn wens is; vindt hij het belangrijk om zelfstandig te fietsen, zelfstandig naar het dorp te gaan (vervoersmiddel maakt niet uit) of gaat het meer om het bezoek naar het dorp dan om zijn zelfstandigheid?
Eerder kon je lezen over het dilemma: Laten we Cas zelfstandig fietsen omdat dit zo belangrijk voor hem is of beperken we hem in zijn bewegingsvrijheid om hem te beschermen? Hoe ging het verder?
Er vindt een multidisciplinair overleg plaats met de persoonlijk begeleider van Cas, zijn broer en tevens mentor van Cas, de orthopedagoog en arts voor mensen met een verstandelijke beperking. Voorafgaand aan het overleg is de neuroloog geraadpleegd om de risico’s gekoppeld aan de epilepsie af te wegen.
Ook heeft de persoonlijk begeleider vooraf met Cas doorgesproken wat precies zijn wens is; vindt hij het belangrijk om zelfstandig te fietsen, zelfstandig naar het dorp te gaan (vervoersmiddel maakt niet uit) of gaat het meer om het bezoek naar het dorp dan om zijn zelfstandigheid? Cas kan heel duidelijk aangeven dat het om de combinatie gaat van zelfstandig fietsen naar het dorp. Hij wil zelf kunnen gaan en terugkeren wanneer hij wil (dus geen afhankelijkheid van bus of taxi) en het zelfstandig doen zonder begeleiding.
In het MDO wordt de wens van Cas als uitgangspunt genomen. Cas heeft grote behoefte aan autonomie en aan deelname aan de samenleving. Hij heeft op het laatste punt al veel moeten inleveren door zijn verhuizing naar kloostervelden. Het is daarom des te belangrijker voor zijn gevoel van eigenwaarde en gevoel van vrijheid dat hij zoveel mogelijk zelfstandig gebruik kan maken van de voorzieningen in de samenleving en zijn contacten met mensen uit de buurt kan behouden. De mentor staat vierkant achter deze uitgangspunten.
Vervolgens worden de risico’s ten aanzien van het fietsen geïnventariseerd. De risico’s gerelateerd aan de epilepsie zijn beperkt. Vanwege het zwaartepunt van de aanvallen in de nacht, is de kans op een aanval tijdens het fietsen klein en volgens de neuroloog aanvaardbaar. In periodes van veel stress is de kans op aanvallen overdag groter en raadt de neuroloog fietsen buiten kloostervelden af.
De risico’s gerelateerd aan de beperkte verkeersveiligheid van Cas zijn groter. Door regelmatig herhalen van de verkeersregels kan Cas ze wat beter onthouden maar de kans dat hij soms een verkeersregel vergeet en toch een rotonde verkeerd neemt of doorfietst bij verkeer van rechts, is aanwezig. Door zorgvuldig te kijken naar de meest veilige route met zoveel mogelijk fietspad en zo min mogelijk kruispunten kunnen risico’s verminderd worden.
Ook de risico’s die verbonden zijn aan de psychische kwetsbaarheid van Cas en de kans op moeilijk verstaanbaar gedrag zijn niet helemaal uit te sluiten. Cas kan in de winkel het overzicht verliezen en boos worden. Door met hem af te spreken dat hij dan meteen begeleiding belt voor advies en hulp kunnen escalaties voorkomen worden. Bovendien wordt afgesproken dat Cas in periodes waarin hij minder goed in zijn vel zit en veel stress ervaart, met begeleiding naar het dorp gaat of begeleiding zijn inkopen voor hem meebrengt.
De signalen van oplopende spanning zijn beschreven in een signaleringsplan waardoor het voor iedereen duidelijk is wanneer Cas zelfstandig kan fietsen of juist niet en welke ondersteuning Cas nodig heeft om met stress om te gaan.
Gezamenlijk wordt besloten Cas zelfstandig te laten fietsen naar het dorp en daarbij een aantal afspraken te maken om het voor hem overzichtelijker en veiliger te maken. Bij veranderingen in wensen bij Cas of veranderingen in epilepsiebeeld of overig functioneren worden de afspraken opnieuw tegen het licht gehouden. Cas is heel blij met het behoud van zijn vrijheid en geniet van zijn wekelijkse fietstocht.
Bron: Kennisplein gehandicaptensector
