Lees dit inspirerende interview met Karin van der Haar op RTV Oost. Karin van der Haar (44) was 10 toen ze voor het eerst een volleybal vast had. De Hardenbergse wist het direct: dít is wat ik wil doen, voor de rest van mijn leven. Na een zwaar ongeval, waarbij ze één arm verloor, stapte ze over op zitvolleybal. De ras-optimist kon goed leven haar handicap. Maar nu ze door een hersenbloeding ook haar andere arm niet meer kan gebruiken, is alles anders. "En tóch blijf ik positief. Ik moet wel.”. Er brandt voor het eerst in maanden weer licht in sporthal De Meet in Hardenberg. Een groepje zitvolleyballers mept ballen over een laaggespannen netje richting een doeltje aan de overkant. Karin, trainer van het team, kijkt zwijgend toe. Ook de sporters houden hun mond. Opperste concentratie. “Tja, we mogen weer hè?” zegt Karin met een grijns, haar blik op de sporters gericht. De sporters krijgen weinig mee van ons gesprek en serveren stug door. Belangrijk toernooi op komst? “Nee hoor, we hebben te weinig leden om mee te doen. Wat je ziet is pure ontlading na weken thuiszitten.”
Haar team speelt geen wedstrijden, omdat ze te weinig sporters hebben (drie, in plaats van zes). “Een oproep: wie doet mee met ons zitvolleybalteam? Iedereen is welkom: jong, oud, man, vrouw, met of zonder handicap.” Klik naar de website van Kangeroe Volleybal voor informatie en om je aan te melden. Lees het hele verhaal door Nout Peper op de website van RTV Oost. Meer weten over zitvolleybal op de Paralympische spelen? Dat lees je hier.
