Welke rol kan een onafhankelijk cliëntondersteuner spelen in het leven van een inwoner? Elise woont in het noorden van Nederland en heeft niet aangeboren hersenletsel. In 2006 is bij haar een goedaardige hersentumor verwijderd. Ze is actief als vrijwilliger bij een patiëntenvereniging voor mensen met hersenletsel, leidt een lotgenotengroep en geeft training en voorlichting aan ambassadeurs. Cliëntondersteuner Sietske staat haar bij in het contact met de gemeente. Movisie gaat in gesprek met Elise over haar ervaringen met cliëntondersteuning.
‘Aan mijn uiterlijk is niets te zien, alles doet het. Dat is aan de ene kant heel fijn, maar aan de andere kant ook lastig. Ik doe hard mijn best om mee te hobbelen in de maatschappij maar ben snel overprikkeld en oververmoeid. Boodschappen doen en eten koken bijvoorbeeld, is een hele onderneming. Wat gaan we eten? Wat hebben we nog in huis? Welke boodschappen heb ik dus nodig? Wat is de weg naar de winkel? En dan ben ik nog niet eens begonnen met boodschappen doen. Doordat ik te veel van mezelf verwachtte raakte ik overbelast. Op straat kreeg ik paniekaanvallen en ik raakte de weg kwijt. Mijn hoofd deed het gewoon niet meer. Uiteindelijk werd ik zo angstig dat ik niet meer naar buiten durfde. Om wat te doen aan de chaos in mijn hoofd ben ik hulp gaan zoeken.’ Lees het hele interview met Elise ‘Mijn onafhankelijke cliëntondersteuner begrijpt wat ik nodig heb’ op de website van Movisie.
