Wij raakten meteen enthousiast na het lezen van het verhaal van framerunner Sterre in het Revalidatie magazine. “Daar zit ze, op haar runningframe. Klaar voor de start! Haar blonde haar komt onder haar helm vandaan. De opdracht is helder: ren achter hem aan, hij weet de route. En dat doet ze; zo hard ze kan. Sterre heeft door een zeer zeldzame genafwijking een achterstand in bewegen en praten. Maar rennen, dat kan ze als de beste.
Twee keer per week rijdt mama of papa haar naar het FBK-stadion in Hengelo. Daar traint ze een uur op de atletiekbaan. In weer en wind, ze slaat geen keer over, vertelt haar moeder Saneille Bolscher, terwijl ze naar haar sportende dochter kijkt. ‘Na afloop is ze opgetogen én heel moe. Meteen de eerste keer maakte het veel indruk op haar. Haar korte termijn-geheugen werkt niet goed, maar dat ze dit heel leuk vindt, weet ze heel goed.’
Op het driewielige frame zit Sterre tegen een borststeun aan, haar benen op de grond. De runningframe, door atleten vaak framerunner genoemd, is precies op haar hoogte afgesteld. Een heel secuur werkje. ‘Daarom mag niemand anders op haar runner’, zegt haar moeder.” Lees het hele artikel op de website van Revalidatie magazine.
Eerder maakten wij kennis met framerunning door het enthousiaste verhaal van Henk Huizing. Henk is sportief en heeft hersenletsel. Er zijn vast meer sportievelingen met hersenletsel die erg kunnen genieten van framerunning, maar de sport nog niet kennen. Maak kennis met framerunning!
