Nieuws

Terug

Soeniel Jainath kookt wekelijks voor mensen die net als hij niet-aangeboren hersenletsel hebben. 

Soeniel Jainath uit Meppel heeft door een zeldzame stofwisselingsziekte hersenletsel opgelopen en kan hierdoor niet meer werken als kok. Toch maakt hij aankomende week een kerstdiner voor tachtig lotgenoten. Wie Soeniel Jainath op straat zou tegenkomen, denkt dat hem niks mankeert. Hij loopt rond met een lach op zijn gezicht en is erg vriendelijk. Toch heeft hij dagelijks hoofdpijn, veroorzaakt door hersenletsel. Dat hersenletsel heeft hij opgelopen door een stofwisselingsziekte. 

Van de een op andere dag kreeg hij last van hoofdpijn. Hij ging naar de huisarts en lag drie maanden in het ziekenhuis. ,,De artsen konden niks vinden. Uiteindelijk hebben de artsen mijn dna onderzocht en bleek ik een hele zeldzame stofwisselingsziekte te hebben. Ik ben de enige in Nederland die dat heeft.”
Door zijn ziekte kan zijn lichaam geen eiwitten en aminozuren afbreken en gaat zich dat ergens in het lichaam ophopen. ,,Bij mij is dat in mijn hoofd gebeurd, maar het kan ook op andere plekken gebeuren. Achteraf heb ik er al veel langer last van.”

Hierdoor heeft hij bijna altijd hoofdpijn en kan hij zich amper concentreren. ,,Een gesprek voeren met één persoon lukt wel, praten er mensen door elkaar, dan volg ik er helemaal niks meer van. Net als het kijken van het journaal. Als ik er iets van wil snappen, dan moet ik het wel drie keer terugkijken.”

Kinderen 
Hij heeft een gezin met drie kinderen van 16, 15 en 3 jaar oud. Dat is af en toe lastig in combinatie met zijn ziekte. ,,Soms moet ik dan echt apart gaan zitten en rust nemen. Dat is soms wel moeilijk om uit te leggen, maar nu snappen ze het wel.”Als mensen door elkaar praten, dan volg ik er helemaal niets meer van”

Inmiddels heeft hij geleerd dat hij boven de reacties van anderen moet staan die denken dat er weinig met hem aan de hand is. ,,Ik weet zelf wel wat er echt speelt, net als de artsen. Wat de rest vindt, daar maak ik me dan niet druk om.”

Positief 
Jainath wil niet bij de pakken neerzitten. Hij blijft positief en probeert zo veel mogelijk dingen te ondernemen, hoewel dat niet altijd makkelijk is. ,,Autorijden van Meppel naar Zwolle is voor mij al ver, maar toch doe ik het soms voor een bezoek aan het ziekenhuis. Tussendoor rust ik dan even tien minuten uit bij een tankstation.”

Zijn werk als kok moest Jainath opgeven. ,,Ik kan niet meer omgaan met die tijdsdruk. Als je in de horeca werkt, dan moet alles snel af zijn. Dat lukt mij gewoon niet.”

Koken 
Toch laat hij het koken absoluut nog niet los. Twee keer per week kookt hij voor een grote groep. De ene keer voor bij Interakt Contour voor andere mensen die net als hij niet-aangeboren hersenletsel hebben, de andere keer voor een groep van woonzorgcomplex Het Anker. ,,In dat eten kun je een beetje liefde stoppen, dat vind ik mooi. Daarnaast is het ook een stukje ontspanning. Van alleen maar thuis zitten voel je je ook niet beter.”
Komende vrijdag maakt hij een kerstdiner voor tachtig mensen met niet-aangeboren hersenletsel van Interakt Contour van de locaties Meppel en Staphorst. ,,Omdat ik hier elke week kook, hebben ze mij gevraagd om te helpen bij het kerstdiner”, stelt hij. ,,Soeniel kwam daarna gelijk met allemaal ideeën en heeft het heel groot gemaakt”, zegt Sjoukje Werkman, seniorbegeleider bij Interakt Contour. 

Gewone mensen 
Jainath vindt het diner voor mensen met hersenletsel erg belangrijk. ,,Ik wil vooral laten zien dat wij ook gewoon mensen zijn en niet minder zijn dan anderen. Iedereen is gewoon mens en ik vind dat wij ook een mooi kerstdiner verdienen.”

Als ik die mensen dan zie genieten, heb ik echt een geluksmo­ment. Blijer kun je mij niet maken.”

Soeniel Jainath , Maakt een kerstdiner voor 80 mensen met hersenletsel.
Inmiddels is Jainath druk bezig met de voorbereidingen. ,,Ik ben op zoek gegaan naar sponsors en mensen die mij kunnen helpen. Gelukkig willen vrienden Willem Mulder en Richard de Haan mij helpen met koken.”

Geluksmoment
Het menu heeft hij al helemaal voorbereid. ,,We beginnen met champignonsoep, daarna eten we rauwkost, gepofte aardappel en kippendij met pepersaus en we sluiten af met parfait met rode vruchten.”

Het maakt Jainath gelukkig als hij mensen ziet genieten van zijn eten. ,,Soms zeggen mensen wel eens dat ze iets niet lusten, maar als ze dan proeven, eten ze twee borden leeg. Als ik die mensen dan zie genieten, heb ik echt een geluksmoment. Blijer kun je mij niet maken.”

Soeniel Jainath kookt wekelijks voor mensen die net als hij niet-aangeboren hersenletsel hebben.